Wonky? Lazerbass? Bass music? Aqua crunk? Wij houden de ridicule benamingen voor de uitlopers van dubstep niet meer bij. Hudson Mohawke wellicht ook niet, ook al klinken zijn beats even 'wonky' als een stomdronken hiphopper.

Dat deze hippe Schot (echte naam: Ross Birchard) wordt binnengehaald als 1 van de redders van het elektronicagenre, mag niet verwonderen. In de Chateautent botsen en klotsen zijn hoekige beats alsof ze de groove kwijt zijn. De speelse, bubbelende bliepjes die om de ritmes cirkelen, verlenen de dreigende muziek de broodnodige humor. Geen wonder dat Birchard zijn platen mag uitbrengen op het kwaliteitslabel Warp.

Met genregenoten als Flying Lotus, Zomby en Starkey heeft Hudson Mohawk een koppig eclecticisme gemeen: de muziek waarop de moedigsten in de tent proberen te dansen onttrekt zich aan dubstep, hiphop, elektronica en wat dan ook.

Scheve beats, in fijne reepjes gehakte stemsamples, hortende en stotterende synthklanken - heel cool allemaal maar wel een beetje moeilijk om een feestje op te bouwen.

Birchard staat zelf enthousiast met z'n kop te schudden boven zijn laptopje en mengpaneel. Zijn muziek is bij momenten heel funky, vooral wanneer hij klepperende, J.Dilla-achtige beats tegen de wanden van de tent mikt. De fans zien hun kans schoon en shaken snel en driftig - voor je 't weet gaan de beats immers overkop. Van een man wiens eerste EP 'Polyfolk dance' heet verwacht je dat het wringt en schuurt.

Wedden dat zijn binnenkort te verschijnen debuutplaat excellent is? (svs)