Een band die Anti-Flag heet en zijn naam kenbaar maakt met een vlag? Nu ja, het hoort erbij wanneer je gedurig tegen de schenen van het establishment schopt maar tegelijk in de muziekindustrie meespeelt.

Van in het begin werden de vuisten geheven door een erg jong publiek. Met opvallend veel meiden vooraan. 'Die for the government'; niemand vooraan die niet wilde meeklappen, wat op zich een cartoonesk zicht was. Is de revolutie een party?

'Vandaag sluiten we alle lelijkheid buiten', schreeuwde de zanger. Brandhout maakte hij van de school, de job, de politiek, het economische systeem, enzovoort. 'Death of a nation', kortom.

Moeilijk klonk het niet; opgefokte grooves, schreeuwerige zang, sloganeske titels, en een oproep om geschiedenis te schrijven door een rondedans (hardcore-stijl) uit te voeren. Wat lukte. De revolutie als volksdans.

De zon scheen vrolijk over de steeds kwalijker ruikende weide en Anti-Flag liet een halve weide meezingen met 'This is the end for you my friend'. Waarop ze besloten met 'Should I stay or should I go', van The Clash, hun grote voorbeeld. En een hoop jonge fans op hjet podium uitnodigden.

Energiek, prettig naief concert met een groot hart.