zaterdag 22 augustus 2009

16:15 > Gang Gang Dance

Een vloedgolf van synths die Vangelis jaloers zou maken. Een arty hippie-frontvrouw die met iets te veel kosmische overgave op trommels en bongo's staat te meppen. Een gitarist die de Jonny Greenwood in zichzelf bovenhaalt en zweverige ambientklanken uit zijn gitaar schudt.

Tja, het uit Manhattan afkomstige Gang Gang Dance is niet meteen spek voor ieders bek. Wanneer zijn zangeres plots als een dolgedraaide sirene begint te kwelen, is Yoko Ono niet veraf. En horen we daar steeldrums? De gruwelijksten der Caraibische instrumenten? Alsof je met een LSD-kater op het strand van Curacao ligt.

Wat Gang Gang Dance precies wil bereiken met zijn cocktailmuziek from hell is ons niet helemaal duidelijk. Willen ze onze chakras reinigen? Onze mindfulness op de proef stellen? De geest van Jim Morrison oproepen? Aan het dolle gekrijs van de ...euh... zangeres te horen gokken we op een pijnlijk geval van hardnekkige aambeien..

Wanneer een malloot in felgeel Hawaiaans shirt en geruit petje met een vlag komt zwaaien die op het eerste gezicht op een vuilniszak lijkt, is de maat vol. Wat is dit nu eigenlijk? Een mislukte heksensabbat?

Toch nog eens die laatste Gang Gang Dance-plaat opleggen, misschien weten we dan weer waar dit zootje zijn street credibility vandaan haalt. (svs)

Reacties :
Zootje? Cocktailmuziek? Een kwelende sirene? Ik, en met mij de hele Clubtent die aan het dansen was zagen een strak optreden, ritmische percussie en spacey synths.
Dat je de muziek niet zo goed snapt, tot daar aan toe, maar laat het dan om zo negatief te reageren. De Club was mee, er werd gedanst, dus zo slecht kon het allemaal niet zijn geweest (integendeel).
Nuja, als ik de andere artikels op deze blog lees, dan valt het me op dat svs vooral graag overgehypte bands nog wat meer de hemel in prijst. Dan verbaast het me niets dat eens iets anders hem niet kan bekoren.
 
Ik ben volledig akkoord met Thomas. Ok akkoord, in het begin werd er wat naast elkaar gespeeld. Maar wat ik merkte was een publiek in de clubtent die aan het begin moest aklimatiseren van de overhypte muziek op de weide en werd verrast door een nieuw geluid waarop je niet kon blijven stilstaan. SVS doet er inderdaad goed aan om de laatste Gang-gang-plaat nog een goed te beluisteren. Misschien hoort SVS dan wat wij met z'n allen al hoorde tijdens het optreden: Magie en de juiste vibes!!
 

Een reactie posten





<< Homepage