Het is een bijzondere weg die Dylan Mills - de echte naam van Dizzee Rascal - de laatste jaren heeft afgelegd. Ooit was hij een van de grondleggers van de Britse grime-scene, hij won als jongste ooit de Mercury Prize en was midden de jaren 2000 een echte vernieuwer. Tegenwoordig beklimt hij hitlijsten met een meer mainstream combinatie van dance, grime, garage en ragga.

In de Marquee heeft Dizzee Rascal een mede-mc meegebracht (voor de adlips) en een dj. En er wordt meteen duchtig op los gesampeld. M.I.A., KRS-One, ... Niet dat het jonge volkje er minder om hotst en botst.

Rascal laat daarna de tent dansen met zijn onconventionele beats en snoeiharde raps. 'Stand up tall' krijgt iedereen aan het bewegen, net als 'Holiday'. Maar heel wat mensen staan hier natuurlijk voor 'Bonkers' - het wordt tot frustratie van Rascal zelfs gescandeerd. Bovendien is het onmenselijk heet en dus valt het enthousiasme van het begin soms een tikje weg. Tot Rascal 'Bonkers' speelt natuurlijk. Dan gaat - ach, laat ons het cliche maar gebruiken - het dak van de tent.

Leuk, maar ongecompliceerd en wel erg vroeg feestje. (Kho)

Labels: pp2009, Pukkelpop