Onze kritiek op het raprockcollectief N.E.R.D. is nog steeds dezelfde. Of deze band nu op de Lokerse Feesten, in de AB of op Pukkelpop speelt, steeds weer moeten de heren hun handvol steengoeie raptracks afwisselen met duffe crossover-rock van het soort dat begin jaren 1990 in zwang was.

Maar Urban Dance Squad en, godbetert, Limp Bizkit hebben hun beste tijd gehad en mogen worden opgeborgen. We hebben echt Pharrell Williams en zijn duffe funkrockers niet nodig om ons daaraan te herinneren.

Goed, de meisjes vinden het natuurlijk geweldig dat Williams - ook een MTV- hiphopidool - zomaar voor hun neus staat. "Meisjes, het is hier veel te warm!" roept Williams, "Doe je T-shirt uit als je ouder bent dan 21!" Excuseer? Kijken er advocaten mee of zo?

Natuurlijk zitten er best aardige popsongs in de set, zoals 'Sooner or later, 'Bobby J', het weergaloze 'Rock star', het onverwoestbare 'Lapdance' (een 'jump up-feestje van jewelste) en natuurlijk de publieksfavoriet 'She wants to move'. Maar de andere songs houden het niveau van die krakers niet aan, met als gevolg veel te duffe, gedateerde rockniemendalletjes.

Waarom staat Williams' microfoon, zoals altijd trouwens, zo zacht? Om te verhullen dat hij een zeer beperkte zanger is? Dat zijn bereik bitter klein is? Dat zijn falset erg dunnetjes klinkt?

Niet voor niets roepen Williams' mederappers met hem mee in de refreinen en duikt een zangeresje op om toch voor een minimum aan melodie te zorgen.

Als twee meisjes uit het publiek worden geplukt en prompt in BH het podium opstormen, is het Vlaamse publiek niet mals voor hen. "Hoere! Hoere!" klinkt het uit honderden monden. Nou, wat zijn we lief voor elkaar, zeg.

Hoe dan ook, N.E.R.D. heeft het publiek tot ver achteraan de wei in zijn greep en dat is sowieso een hele prestatie.

Entertainmentsfactor: 8 op 10. Muziek: een beschamende 4 op 10. (svs)