Grizzly Bear maakte geen compromissen en dat hadden we ook niet verwacht.
De vierkoppige band uit Brooklyn maakt een soort ambachtelijke ambient muziek; zweverige zoemtonen die groeien uit mooie samenzang en vreemde instrumenten als klarinet en tafelharp, maar ook elektrische gitaarruis.
Soms leidt dat tot een song, zoals op het jongste album, maar soms wxordt het zweven de kunst op zich.
De band rond Daniel Rossen mist wat echte songs, die makkelijker in het geheugen blijven hangen. Maar net daardoor is het artistieke appeal hoog.
Het publiek kon ook deze band, een grote favoriet van Radiohead, smaken. Maar juichte toch vooral bij de paar radiovriendelijker stukken. Als 'Little Brother'. (Vpb)

Labels: pp2009, Pukkelpop